Watersnoodramp

Werkstukken en spreekbeurten

In 1953 overstroomde een groot deel van Zeeland, omdat de dijken braken tijdens een harde storm. Veel mensen en dieren verdronken. Zou dat nu weer kunnen gebeuren?

Overstroming

Zeeland en een deel van Zuid-Holland bestaan uit stukken land met veel zeewater ertussen. Om te zorgen dat het water niet over het land loopt, zijn er dijken gebouwd. Op 1 februari 1953 stormde het ’s nachts heel hard. Het water in de zee was veel hoger dan anders. De dijken waren niet sterk genoeg en braken door. Zeeland overstroomde. Mensen moesten vluchten naar het dak van hun huis. Soldaten kwamen hen redden met boten en vliegtuigen. Er verdronken duizenden dieren en meer dan 1800 mensen. Nog meer mensen hadden geen huis meer. Gelukkig kwam er hulp uit het hele land en ook uit andere landen.

Deltawerken

Zo’n ramp mocht natuurlijk niet weer gebeuren. Er werd een plan gemaakt om de stukken water af te sluiten. Het zeewater mocht er niet meer instromen. De regering besloot dat er dammen gebouwd moesten worden. Dit zijn de Deltawerken. Het is slecht voor de natuur om het water helemaal af te sluiten. Het zeewater moet nog wel tussen het land stromen. Daarom maakte men ook dammen met schuiven. De schuiven gaan alleen dicht als het hard stormt. Het duurde veertig jaar voordat alle dammen klaar waren.